[post_tabs][post_tab title="Ισχύον καθεστώς"]

 

 

Τίτλος Δαπάνης ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΠΟΣΙΜΩΝ ΥΔΑΤΩΝ 
ΚΑ Προϋπολογισμού 0463 
Τι εγγράφεται στο ΚΑ

Στους κωδικούς αριθμούς των ανωτέρω υποκατηγοριών εγγράφεται το συγκεκριμένο είδος εσόδου, που προβλέπεται από τις αντίστοιχες διατάξεις οι οποίες αναγράφονται μέσα στην παρένθεση του κάθε τίτλου. Ειδικά στον κωδικό 0461 θα εγγραφούν - εκτός από το τέλος χρήσης κοινοχρήστων χώρων του άρθρου 3 του ν. 1080/1980 - και τα έσοδα από την παραχώρηση της χρήσης αιγιαλού του άρθρου 13 του ν. 2971/2001, καθώς και τα έσοδα από τα μισθώματα για τη διενέργεια υπαίθριας διαφήμισης σύμφωνα με το ν.2946/2001.

Η εγγραφή εσόδων που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 76 του Ν. 4257/2014 γίνεται ως ακολούθως (βλ. και κα 0129):

Τα έσοδα εκ του 30% των θέσεων, που προσδιορίζονται κατόπιν δημόσιας κλήρωσης και παραχωρούνται, με την καταβολή τέλους, σε άτομα με αναπηρία (Α.με.Α.), πολύτεκνους κ.ο.κ. (άρθρο 285 Ν. 3463/2006), εγγράφονται στον ΚΑ 0461.

Από τα έσοδα εκ του υπολοίπου 70% των θέσεων,
- τα μισθώματα εγγράφονται στον ΚΑ 0129 με περαιτέρω ανάπτυξη του κωδικού αριθμού αυτού,
- τα τέλη για τον κοινόχρηστο χώρο που καταλαμβάνει η κατασκευή του περιπτέρου εγγράφονται στον ΚΑ 0461.

Το υπέρ του Δημοσίου ποσοστό που προβλέπει η ΚΥΑ 1038460/2439/B 0010/2009 (ΦΕΚ 792/Β/2009) θα εγγραφεί ως είσπραξη στον ΚΑ 4124 και ως έξοδο, για να αποδοθεί στο Δημόσιο, στον ΚΑ 8224.

Σε αναπτυγμένη μορφή του ΚΑ 0469 εγγράφεται:

α) το τέλος ανάπτυξης βιομηχανικών περιοχών παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από λιγνιτικούς σταθμούς (απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης Δ5/ΗΛ/Β/Φ5.179/456/575/2008, ΦΕΚ 12/Β),

β) το τέλος επανάχρησης κτιρίων τουριστικών καταλυμάτων (άρθρο 51 του ν.3498/2006, ΦΕΚ 230/Α),

γ) το ειδικό τέλος κατανάλωσης φυσικού αερίου, για το οποίο ο νόμος απαιτεί την εγγραφή του σε χωριστό κωδικό αριθμό (απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης Δ1/Α/18823/2009, ΦΕΚ 1893/Β).

δ) το τέλος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (άρθρο 25 του ν. 3468/2006).

[embed_object_post post_id="61" post_title="undefined"]embed_object_post[/embed_object_post]

Νομοθεσία - 
Νομολογία


ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

Αδεια Δημοτικού Συμβουλίου για εμπορία υδάτων
Υποχρεώσεις του προσώπου που παίρνει την άδεια
Καταβολή του τέλους
Έλεγχος
Πρόστιμα - Ανάκληση Αδειών
Βεβαίωση τέλους
Αδεια Μεταφοράς Ύδατος
Εξαγωγή Υδάτων




1. Αδεια Δημοτικού Συμβουλίου για εμπορία υδάτων

Η εμπορία των ποσίμων ιαματικών ή μη ιαματικών νερών που διατίθενται είτε σε φυσική κατάσταση, είτε με ανάμειξη με χημικές ή άλλες ουσίες ή χυμούς και με οποιαδήποτε ονομασία, κατάσταση και συσκευασία, επιτρέπεται μόνο έπειτα από άδεια, που χορηγείται με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκονται τα νερά, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου, η οποία συνοδεύεται από την απόφαση περιβαλλοντικής αδειοδότησης του έργου ή της δραστηριότητας του ενδιαφερόμενου, εφόσον απαιτείται, καθώς και από σύμφωνη γνώμη του προϊσταμένου της υγειονομικής υπηρεσίας της Περιφέρειας για την καταλληλότητα του νερού

Στην απόφαση του δημοτικού συμβουλίου προσδιορίζεται και η χρονική διάρκεια της άδειας, σύμφωνα με τη διάρκεια ισχύος της υποβληθείσας απόφασης περιβαλλοντικής αδειοδότησης του έργου ή της δραστηριότητας. Αν δεν απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση, η διάρκεια της άδειας εμπορίας καθορίζεται με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. (άρθρο 12 παρ.1 του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 27 του ν.5039/23)

 

Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου εκδίδεται εντός προθεσμίας πενήντα (50) ημερών από την υποβολή της αίτησης και πλήρους φακέλου από τον ενδιαφερόμενο. Σε περίπτωση άπρακτης παρόδου της ως άνω προθεσμίας, η άδεια εμπορίας τεκμαίρεται ως εκδοθείσα με διάρκεια ισχύος ισόχρονη με την περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου ή της δραστηριότητας και αν τέτοια δεν απαιτείται, με διετή διάρκεια ισχύος. Η απόδειξη ύπαρξης του σχετικού τεκμηρίου προκύπτει από την επίδειξη της αίτησης και των συνημμένων δικαιολογητικών, μετά την πάροδο της ως άνω προθεσμίας. Η παρούσα εφαρμόζεται και σε αιτήσεις για άδεια εμπορίας, οι οποίες εκκρεμούν μέχρι την 1η Μαρτίου 2023, ενώπιον δημοτικών συμβουλίων. (άρθρο 12 παρ.1 του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 27 του ν.5039/23)

 

Όταν το δικαίωμα εκμετάλλευσης των υδάτων που διατίθενται ανήκει σε δήμους, στην ίδια απόφαση με την οποία χορηγούν άδεια, προσδιορίζονται η ελάχιστη ποσότητα νερού, για την οποία καταβάλλεται το ανάλογο δικαίωμα ανεξάρτητα από τη λήψη ή μη της ποσότητας αυτής, ο χρόνος καταβολής του δικαιώματος και κάθε όρος που διασφαλίζει τα συμφέρονται του δήμου.

Σε αντίθετη περίπτωση, αρμόδιος να χορηγήσει την άδεια, να ορίσει τη διάρκειά της, κατά την παρ. 1 και να προσδιορίσει μόνο το δικαίωμα, κατά την περ. β) της παρ. 3, είναι ο δήμος, στην περιφέρεια του οποίου γίνεται η υδροληψία. (άρθρο 12 παρ.2 του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 27 του ν.5039/23)

 

Η απόφαση αυτή του Δημοτικού Συμβουλίου για την επιβολή του τέλους, δημοσιεύεται εντός 5 ημερών από της ημέρας λήψεως αυτής, προκειμένου περί Δήμων παρά της εισόδου του Δημαρχιακού Καταστήματος και εν περιλήψει δια μιας των εν τω Δήμω εκδιδομένων ημερησίων εφημερίδωνπροκειμένου δε περί Κοινοτήτων παρά την είσοδο του Κοινοτικού Καταστήματος και των εκκλησιών της Κοινότητος και των συνοικισμών αυτής. (άρθρο 66 του Β.Δ 24-9/20-10-1958)

Για περισσότερα σχετικά με τη διαδικασία λήψης της απόφασης δείτε και την ενότητα:

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΩΝ ΟΤΑ » ΒΕΒΑΙΩΣΗ & ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΕΣΟΔΩΝ » ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ » Τοπικές κανονιστικές αποφάσεις του άρθρου 79 του ΔΚΚ & αποφάσεις αναφορικά με επιβολή φόρων, τελών και δικαιωμάτων

 



2. Υποχρεώσεις του προσώπου που παίρνει την άδεια
Ο λήπτης της αδείας:

α) τηρεί τους κατά τις κείμενες διατάξεις όρους που διασφαλίζουν τη γνησιότητα και την υγιεινή κατάσταση των υδάτων,  (άρθρο 12 παρ.3α του ΒΔ 24-9/20-10-1958,)

β) καταβάλει υπέρ του Δήμου για τις ποσότητες νερού που εμφιαλώνονται δικαίωμα επί της συνολικής αξίας των αντίστοιχων πωλήσεων, όπως προκύπτουν από τα λογιστικά αρχεία (βιβλία και στοιχεία) της οντότητας και τα αποτελέσματα του ελέγχου από τη φορολογική αρχή. Η αξία των προϊόντων που διατίθενται δωρεάν υπολογίζεται με τιμή αναφοράς τη μέση τιμή πώλησης αυτών. Το ύψος του δικαιώματος καθορίζεται με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, σε ποσοστό από τρία τοις χιλίοις (3‰) έως πέντε τοις χιλίοις (5 ‰) και από τρία τοις χιλίοις (3 ‰) έως τρισήμιση τοις χιλίοις (3,5 ‰), όταν γίνεται πρόσμιξη του νερού με χυμούς. Σε περίπτωση άρνησης ή παράλειψης του Δημοτικού Συμβουλίου να εκδώσει την ως άνω απόφαση καθορισμού του ποσοστού του δικαιώματος εντός προθεσμίας πενήντα (50) ημερών από την έκδοση άδειας εμπορίας, το ύψος του δικαιώματος εμπορίας τεκμαίρεται σε ποσοστό πέντε τοις χιλίοις (5‰) και τρισήμιση τοις χιλίοις (3,5 ‰), όταν γίνεται πρόσμιξη του νερού με χυμούς. (άρθρο 12 παρ.3β του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 23 του Ν.4255/14 και αντικαταστάθηκε από την παρ.1 του άρθρου 63 του Ν.4483/17 και από το άρθρο 27 του ν.5039/23)


Η διάταξη τροποποιείται σύμφωνα με τη νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1181/2014 ΝοΒ 2014/1213), που έκρινε ότι το δικαίωμα εμπορίας ποσίμου ύδατος αποτελεί φόρο επί των συναλλαγών, του οποίου τα ουσιώδη στοιχεία οφείλουν να καθορίζονται στην εξουσιοδοτική διάταξη, δηλαδή με τυπικό νόμο, κατά το άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος, και, ειδικότερα, το υποκείμενο (επιχειρήσεις εμπορίας ποσίμων υδάτων), το αντικείμενο τουφόρου (διατιθέμενες ποσότητες ύδατος) καθώς και τα όρια, εντός των οποίων θα κινηθεί το εξουσιοδοτημένο όργανο των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης για τον καθορισμό του ακριβούς ύψους του φόρου που προβλέπεται υπέρ αυτών κατόπιν σταθμίσεως των ειδικών τοπικών αναγκών τους. Περαιτέρω, λαμβάνεται υπόψη η πάγια νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων, σύμφωνα με την οποία το δικαίωμα επί εμπορίας πόσιμου ύδατος υπέρ των ο.τ.α. επιβάλλεται με τους ίδιους όρους σε όλες αδιακρίτως τις επιχειρήσεις που εμπορεύονται πόσιμο νερό δραστηριοποιούμενες στην περιφέρεια του ο.τ.α., είτε αυτές χρησιμοποιούν νερό προερχόμενο από δημοτικές ή κοινοτικές πηγές είτε αντλούν το νερό που χρησιμοποιούν από ιδιωτικές γεωτρήσεις. Οι δύο αυτές κατηγορίες επιχειρήσεων εξομοιώνονται ως προς το σχετικό οικονομικό βάρος βάσει του γενικού και αντικειμενικού κριτηρίου της εμπορίας πόσιμου ύδατος, σύμφωνα με τη συνταγματική αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 5 Συντ.) και την αρχή της οικονομικής ελευθερίας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 Συντ. (ΣτΕ 1743-1753/2004, 2544- 2548/2004). Διαφορετική μεταχείριση των επιχειρήσεων που εμπορεύονται νερό από δημόσια/δημοτική/κοινοτική πηγή σε σχέση με τις επιχειρήσεις που εμπορεύονται νερό από ιδιωτική γεώτρηση (σε βάρος της μίας ή της άλλης κατηγορίας) είναι αντίθετη στις παραπάνω συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές και δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των δραστηριοποιούμενων στον ίδιο κλάδο δραστηριότητας (ΣτΕ 1743/2004 σκ. 6-7).(Αιτιολογική Έκθεση Ν.5039/23)


γ) Το ποσό του δικαιώματος που προκύπτει βάσει της περ. β’, καταβάλλεται από τον υπόχρεο στο οικείο δημοτικό ταμείο μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από την έκδοση των παραστατικών πωλήσεων. (άρθρο 12 παρ.3γ του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 23 του Ν.4255/14 και αντικαταστάθηκε από την παρ.2 του άρθρου 63 του Ν.4483/17 και από το άρθρο 27 του ν.5039/23)



3. Καταβολή του τέλους
Το ποσό του δικαιώματος που προκύπτει βάσει της περ. β’, καταβάλλεται από τον υπόχρεο στο οικείο δημοτικό ταμείο μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από την έκδοση των παραστατικών πωλήσεων. (άρθρο 12 παρ.3 του ΒΔ 24-9/20-10-1958), όπως αντικαταστάθηκε από την παρ.2 του άρθρου 63 του Ν.4483/17 και από το άρθρο 27 του ν.5039/23)


4. Έλεγχος
Η δημοτική αρχή υποχρεούται να διεξάγει ελέγχους περί της κανονικής έκδοσης του σχετικού παραστατικού και της καταβολής του δικαιώματος. (άρθρο 12 παρ.3γ του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ.2 του άρθρου 63 του Ν.4483/17)


5. Πρόστιμα - Ανάκληση Αδειών
Σε περίπτωση μη καταβολής ή ελλιπούς ή εκπρόθεσμης καταβολής του δικαιώματος, επιβάλλεται σε βάρος του υπόχρεου, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το αναλογούν δικαίωμα, προσαυξημένο με ισόποσο πρόστιμο. (άρθρο 12 παρ.3γ του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ.2 του άρθρου 63 του Ν.4483/17)

Ο παραβαίνων τις διατάξεις των περιπτώσεων α' και γ' της παραγράφου 3 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρι τριών μηνών ή χρηματικής ποινής μέχρι εκατόν χιλιάδων (100.000) δραχμών ή και με τις δύο αυτές ποινές. Σε περίπτωση τελεσίδικης καταδίκης του τυχόντος άδειας, το δημοτικό συμβούλιο δικαιούται σε ανάκληση της άδειας. (άρθρο 12 παρ.4 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)

 

Σε περίπτωση οποιασδήποτε παράβασης των δια της κατά την παράγραφο 2 αποφάσεως οριζομένων όρων, και εφόσον έχει βεβαιωθεί από τα όργανα του δήμου, το συμβούλιο με αιτιολογημένη απόφαση του, που ελέγχεται από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας (ήδη Αποκεντρωμένης Διοίκησης), δύναται να προβαίνει σε ανάκληση της απόφασης του αυτής. (άρθρο 12 παρ.5 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)

 

Όποιος, άνευ άδειας προβαίνει σε εμπορία των κατά την παράγραφο 1 υδάτων, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και σε περίπτωση υποτροπής με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών, ενώ παράλληλα του καταλογίζεται με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου σε βάρος του, του αναλογούντος δικαιώματος επί της ληφθείσης ποσότητος ύδατος μετά ισόποσου προστίμου. (άρθρο 12 παρ.6 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)



6. Βεβαίωση τέλους

[embed_object_post post_id="617018" post_title="Βεβαίωση οφειλών λόγω μη υποβολής δήλωσης (παρ. 2 άρθρο 166Α ν. 3463/06, όπως προστέθηκε από το άρθρο 39 του ν. 5027/23)"]embed_object_post[/embed_object_post]


Για περισσότερα δείτε την ενότητα
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΩΝ ΟΤΑ » ΒΕΒΑΙΩΣΗ & ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΕΣΟΔΩΝ » ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΕΣΟΔΩΝ »
Αποσβεστική προθεσμία - Παραγραφή




7. Αδεια Μεταφοράς Ύδατος
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που εκτιμώνται από το συμβούλιο και μετά από έγκριση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας (ήδη Αποκεντρωμένης Διοίκησης), δύναται να χορηγείται σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο μετά από αίτηση του και μετά την καταβολή του κατά την παράγραφο 3 δικαιώματος, άδεια μεταφοράς ποσίμου ύδατος αποκλειστικώς όμως διατιθεμένου για ύδρευση, υπό τον όρο ότι η διάθεση του, στους κατοίκους της κοινότητας θα γίνεται επί τη καταβολή τιμήματος που ορίζεται από την αρμόδια αγορανομική αρχή και απ' ευθείας εκ του βυτίου, εφόσον τηρούνται οι απαραίτητοι όροι υγιεινής, κατά βεβαίωση της αρμοδίας υγειονομικής υπηρεσίας, η οποία ανανεώνεται ανά τριάντα ημέρες, με μέριμνα του αδειούχου. (άρθρο 12 παρ.7 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)


8. Εξαγωγή Υδάτων
Στο δικαίωμα του άρθρου 12 του Β.Δ. 24-9/20-10-1958 δεν υπόκεινται τα εξαγόμενα προς κατανάλωση εκτός της Ελληνικής Επικρατείας ύδατα. Η εξαγωγή βεβαιώνεται από την αρμόδια τελωνειακή αρχή. (άρθρο 12 παρ.8 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)



ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ

Ούτε από την προσβαλλόμενη απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου ούτε από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι ο καθορισμός του ακριβούς ύψους του φόρου, έγινε ύστερα από στάθμιση ειδικών τοπικών αναγκών της εν λόγω Κοινότητας, ώστε να δύναται να ελεγχθεί εάν εκδόθηκε εντός των ορίων της νομοθετικής εξουσιοδότησης, της μεταβολής των οικονομικών συνθηκών από τη δημοσίευση του ν. 2218/1994, ενόψει της κατά 17 φορές αύξησης της τιμής καταναλωτή σε φιαλίδιο ύδατος του 0,5 λίτρου που επικαλείται ο Δήμος, μη αρκούσης, σε κάθε περίπτωση, ως μη αναγόμενης σε ειδικές τοπικές ανάγκες της τότε Κοινότητας. (ΣτΕ 1409/2015)

Το δικαίωμα εμπορίας ποσίμου ύδατος, που επιβάλλεται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 12 του από 14.9/20.10.1958 β. δ/τος, έχει το χαρακτήρα φόρου επί τωνΣυναλλαγών. Με τη διάταξη του άρθρου 12 παρ. 3 εδ. β' του από 24.9/20.10.1958 β. δ/τος, με την οποία δίδεται εξουσιοδότηση στις διοικήσεις των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, δηλαδή στα δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια αυτών για την επιβολή του επίμαχου φορολογικού βάρους στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην εμπορία ποσίμων υδάτων, καθορίζονται τα κατά το άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος ουσιώδη στοιχεία του φόρου και, ειδικότερα, το υποκείμενο (επιχειρήσεις εμπορίας ποσίμων υδάτων), το αντικείμενο του φόρου (διατιθέμενες ποσότητες ύδατος) καθώς και τα όρια, εντός των οποίων θα κινηθεί το εξουσιοδοτημένο όργανο των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης για τον καθορισμό του ακριβούς ύψους του φόρου που προβλέπεται υπέρ αυτών κατόπιν σταθμίσεως των ειδικών τοπικών αναγκών τους. Κατά συνέπεια, η διάταξη του άρθρου 12 παρ. 3 εδ. β' του από 24.9/20.10.1958 β.δ/τος, συνδυαστικώς ερμηνευόμενη με το άρθρο 102 παρ. 5 του Συντάγματος και του σκοπού που οι διατάξεις του άρθρου αυτού αποβλέπουν, δεν αντίκειται στο άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος. (ΣτΕ 1181/2014)

Το δικαίωμα εμπορίας ποσίμου ύδατος που επιβάλλεται με βάση το άρθρο 26 του Ν. 1828/1989 έχει το χαρακτήρα φόρου επί των συναλλαγών στις οποίες επιβάλλεται και ο συντελεστής καθορίζεται από τον τυπικό αυτό νόμο/ο φόρος αυτός επιτρεπτώς επιβάλλεται υπέρ των Ο.Τ.Α. σε επιχειρήσεις που ασκούν δραστηριότητα στην περιφέρειά τους, ενόψει του άρθρου 102 παρ. 6 του Συντάγματος/η επιβολή του φόρου αυτού στο ύψος που έχει καθιερωθεί δεν παραβιάζει ούτε την αρχή που καθιερώνεται με την παρ. 5 του άρθρου 4 του Συντάγματος από την άποψη της επιβολής του στο ίδιο ύψος τόσο στις επιχειχήσεις που χρησιμοποιούν νερό προερχόμενο από δημοτικές ή κοινοτικές πηγές, οι οποίες υπέκειντο, κατά προ του Ν. 1828/1989 ισχύοντα, μόνον αυτές, στο ως άνω δικαίωμα, ήδη δε, και με τις ρυθμίσεις του νόμου αυτού, υπόκεινται στο εν λόγω δικαίωμα όσο και στις επιχειρήσεις, οι οποίες αντλούν το νερό που χρησιμοποιούν από ιδιωτικές γεωτρήσεις, εξομοιούμενες ως προς το σχετικό οικονομικό βάρος με τις πρώτες, απόκειται δε στις επιχειρήσεις να κρίνουν και να αποφασίσουν αν θα χρησιμοποιούν νερό από δημοτικές ή κοινοτικές πηγές καταβάλλοντας το σχετικό τίμημα ή νερό από ιδιωτικές γεωτρήσεις αναλαμβάνοντας το κόστος είτε αγοράς του απαιτουμένου ακινήτου και κατασκευής και λειτουργίας των αναγκαίων εγκαταστάσεων είτε της αγοράς νερού από άλλους ιδιώτες/με το δεδομένα αυτά η εξομοίωση των παραπάνω δύο κατηγοριών επιχειρήσεων δεν είναι αυθαίρετη και η ως άνω ρύθμιση του Ν. 1828/1989 δεν παραβιάζει ούτε τη συνταγματική αρχή της ισότητας ούτε την κατοχυρούμενη από το άρθρο 5 του Συντάγματος αρχή της οικονομικής ελευθερίας/οι συνταγματικές αυτές αρχές δεν παραβιάζονται ούτε εκ του λόγου ότι κάποιες επιχειρήσεις, υπό το πριν του Ν. 1828/1989 καθεστώς, υπεβλήθησαν σε δαπάνες αγοράς των απαιτουμένων ακινήτων και κατασκευή των αναγκαίων εγκαταστάσεων άντλησης ύδατος/περαιτέρω, λαμβανομένου υπόψη και του άρθρου 18 παρ. 1 του Συντάγματος, η επιβολή επιβάρυνσης, ευλόγου κατά κοινή πείρα ύψους στις επιχειρήσεις που εμπορεύονται νερό αντλούμενο από ιδιωτικές γεωτρήσεις δεν αντίκειται στο άρθρο 17 του Συντάγματος... (ΣτΕ 1751/2004 Τμ.Β)

Υποδείγματα-Βήματα

Σχετικά Υποδείγματα

01.α. Απόφαση Οικονομικής Επιτροπής με την οποία εισηγείται τον καθορισμό του ποσού δικαιώματος εμπορίας πόσιμου ύδατος

01.β. Κατάθεση εναλλακτικών προτάσεων λοιπών παρατάξεων, για τον καθορισμό του ποσού δικαιώματος εμπορίας πόσιμου ύδατος, συνοδευόμενων από εισήγηση της οικονομικής υπηρεσίας του δήμου. (άρθρο 11 Ν.4623/19)

 

02. Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου για τον καθορισμό του ποσού δικαιώματος εμπορίας πόσιμου ύδατος. (άρθρο 12 παρ.3 του ΒΔ 24-9/20-10-1958) 

03. Αποδεικτικό Δημοσίευσης και τοιχοκόλλησης
(άρθρο 66 του Β.Δ 24-9/20-10-1958)

04. Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου για τη χορήγηση άδειας για την εμπορία των υδάτων (άρθρο 12 παρ.1 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)

 

 

 

[/post_tab][post_tab title="Προϊσχύον καθεστώς"]

[post_tabs]

 

Τίτλος Δαπάνης ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΠΟΣΙΜΩΝ ΥΔΑΤΩΝ 
ΚΑ Προϋπολογισμού 0463 
Τι εγγράφεται στο ΚΑ

Στους κωδικούς αριθμούς των ανωτέρω υποκατηγοριών εγγράφεται το συγκεκριμένο είδος εσόδου, που προβλέπεται από τις αντίστοιχες διατάξεις οι οποίες αναγράφονται μέσα στην παρένθεση του κάθε τίτλου. Ειδικά στον κωδικό 0461 θα εγγραφούν - εκτός από το τέλος χρήσης κοινοχρήστων χώρων του άρθρου 3 του ν. 1080/1980 - και τα έσοδα από την παραχώρηση της χρήσης αιγιαλού του άρθρου 13 του ν. 2971/2001, καθώς και τα έσοδα από τα μισθώματα για τη διενέργεια υπαίθριας διαφήμισης σύμφωνα με το ν.2946/2001.

Η εγγραφή εσόδων που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 76 του Ν. 4257/2014 γίνεται ως ακολούθως (βλ. και κα 0129):

Τα έσοδα εκ του 30% των θέσεων, που προσδιορίζονται κατόπιν δημόσιας κλήρωσης και παραχωρούνται, με την καταβολή τέλους, σε άτομα με αναπηρία (Α.με.Α.), πολύτεκνους κ.ο.κ. (άρθρο 285 Ν. 3463/2006), εγγράφονται στον ΚΑ 0461.

Από τα έσοδα εκ του υπολοίπου 70% των θέσεων,
- τα μισθώματα εγγράφονται στον ΚΑ 0129 με περαιτέρω ανάπτυξη του κωδικού αριθμού αυτού,
- τα τέλη για τον κοινόχρηστο χώρο που καταλαμβάνει η κατασκευή του περιπτέρου εγγράφονται στον ΚΑ 0461.

Το υπέρ του Δημοσίου ποσοστό που προβλέπει η ΚΥΑ 1038460/2439/B 0010/2009 (ΦΕΚ 792/Β/2009) θα εγγραφεί ως είσπραξη στον ΚΑ 4124 και ως έξοδο, για να αποδοθεί στο Δημόσιο, στον ΚΑ 8224.

Σε αναπτυγμένη μορφή του ΚΑ 0469 εγγράφεται:

α) το τέλος ανάπτυξης βιομηχανικών περιοχών παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από λιγνιτικούς σταθμούς (απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης Δ5/ΗΛ/Β/Φ5.179/456/575/2008, ΦΕΚ 12/Β),

β) το τέλος επανάχρησης κτιρίων τουριστικών καταλυμάτων (άρθρο 51 του ν.3498/2006, ΦΕΚ 230/Α),

γ) το ειδικό τέλος κατανάλωσης φυσικού αερίου, για το οποίο ο νόμος απαιτεί την εγγραφή του σε χωριστό κωδικό αριθμό (απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης Δ1/Α/18823/2009, ΦΕΚ 1893/Β).

δ) το τέλος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (άρθρο 25 του ν. 3468/2006).

[embed_object_post post_id="61" post_title="undefined"]embed_object_post[/embed_object_post]

Νομοθεσία - 
Νομολογία


ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

Αδεια Δημοτικού Συμβουλίου για εμπορία υδάτων
Υποχρεώσεις του προσώπου που παίρνει την άδεια
Καταβολή του τέλους
Έλεγχος
Πρόστιμα - Ανάκληση Αδειών
Βεβαίωση τέλους
Αδεια Μεταφοράς Ύδατος
Εξαγωγή Υδάτων




1. Αδεια Δημοτικού Συμβουλίου για εμπορία υδάτων

Η εμπορία των ποσίμων ή μη ιαματικών νερών, που διατίθενται είτε σε φυσική κατάσταση είτε με ανάμειξη με χημικές ή άλλες ουσίες ή χυμούς και με οποιαδήποτε ονομασία, κατάσταση και συσκευασία, επιτρέπεται μόνο έπειτα από άδεια, που χορηγείται με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκονται τα νερά, ύστερα από έγκριση του ενδιαφερομένου.

Στην απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, η οποία λαμβάνεται μετά από προηγούμενη γνώμη του προϊσταμένου της υγειονομικής υπηρεσίας του νομού, για την καταλληλότητα του νερού, προσδιορίζεται και η χρονική διάρκεια της άδειας. (άρθρο 12 παρ.1 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)

 

Όταν τα νερά που διατίθενται ανήκουν σε δήμους, στην ίδια απόφαση με την οποία χορηγείται η άδεια προσδιορίζεται η ελάχιστη ποσότητα νερού, για την οποία θα καταβάλλεται το ανάλογο δικαίωμα, ανεξάρτητα από τη λήψη ή μη της ποσότητας αυτής, ο χρόνος καταβολής του δικαιώματος και κάθε όρος που διασφαλίζει τα συμφέροντα του δήμου ή της κοινότητας και του καταναλωτικού κοινού.

Όταν τα νερά που διατίθενται δεν ανήκουν σε δήμους, αρμόδιος να χορηγήσει την άδεια και να προσδιορίσει το δικαίωμα είναι ο δήμος, στην περιφέρεια του οποίου γίνεται η υδροληψία. (άρθρο 12 παρ.2 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)

 

Η απόφαση αυτή του Δημοτικού Συμβουλίου για την επιβολή του τέλους, δημοσιεύεται εντός 5 ημερών από της ημέρας λήψεως αυτής, προκειμένου περί Δήμων παρά της εισόδου του Δημαρχιακού Καταστήματος και εν περιλήψει δια μιας των εν τω Δήμω εκδιδομένων ημερησίων εφημερίδωνπροκειμένου δε περί Κοινοτήτων παρά την είσοδο του Κοινοτικού Καταστήματος και των εκκλησιών της Κοινότητος και των συνοικισμών αυτής. (άρθρο 66 του Β.Δ 24-9/20-10-1958)

Για περισσότερα σχετικά με τη διαδικασία λήψης της απόφασης δείτε και την ενότητα:

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΩΝ ΟΤΑ » ΒΕΒΑΙΩΣΗ & ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΕΣΟΔΩΝ » ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ » Τοπικές κανονιστικές αποφάσεις του άρθρου 79 του ΔΚΚ & αποφάσεις αναφορικά με επιβολή φόρων, τελών και δικαιωμάτων

 



2. Υποχρεώσεις του προσώπου που παίρνει την άδεια
Αυτός που παίρνει την παραπάνω άδεια υποχρεούται:

α) να τηρεί τους κατά τις κείμενες διατάξεις όρους τους διασφαλίζοντας τη γνησιότητα και υγιεινή κατάσταση των υδάτων,  (άρθρο 12 παρ.3α του ΒΔ 24-9/20-10-1958,)

β) Να καταβάλει υπέρ του Δήμου για τις ποσότητες νερού που εμφιαλώνονται δικαίωμα επί της συνολικής αξίας των αντίστοιχων πωλήσεων, όπως προκύπτουν από τα λογιστικά αρχεία (βιβλία και στοιχεία) της οντότητας και τα αποτελέσματα του ελέγχου από τη φορολογική αρχή. Η αξία των προϊόντων που διατίθενται δωρεάν υπολογίζεται με τιμή αναφοράς τη μέση τιμή πώλησης αυτών. Το ύψος του δικαιώματος καθορίζεται με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, σε ποσοστό από τρία (3) τοις χιλίοις έως πέντε (5) τοις χιλίοις και από τρία (3) τοις χιλίοις έως και τρισήμιση (3,5) τοις χιλίοις, όταν γίνεται πρόσμιξη του νερού με χυμούς. Είναι δυνατός ο καθορισμός ποσοστού δικαιώματος εκτός των προαναφερθέντων ποσοστών με απόφαση του Συντονιστή της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σύμφωνα με το άρθρο 24 του ν. 4368/2016 (Α' 21), η οποία εκδίδεται μετά από πρόταση του Δημοτικού Συμβουλίου, εφόσον μεταβληθούν σημαντικά, για οποιοδήποτε λόγο τα στοιχεία με τα οποία αρχικώς διαμορφώθηκαν. Όταν το νερό που διατίθεται ανήκει σε Δήμους, το ύψος του δικαιώματος καθορίζεται ελεύθερα με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. (άρθρο 12 παρ.3β του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 23 του Ν.4255/14 και αντικαταστάθηκε από την παρ.1 του άρθρου 63 του Ν.4483/17)

Ύστερα από επανειλημμένες τροποποιήσεις του νόμου, το ποσοστό του δικαιώματος εμπορίας πόσιμων υδάτων έχει μειωθεί πλέον σημαντικά και κυμαίνεται μεταξύ 1,5 τοις χιλίοις έως 3 τοις χιλίοις και 1,5 τοις χιλίοις έως 2 τοις χιλίοις, όταν γίνεται πρόσμιξη του νερού με χυμούς.
Με την τροποποίηση από την παρ.1 του άρθρου 63 του Ν.4483/17 και προς άρση των αδικιών εις βάρος των δήμων, που έχουν δημιουργηθεί από τις ανωτέρω μειώσεις, προβλέπεται η αύξηση των ποσοστών επί τη βάσει των οποίων υπολογίζεται το σχετικό δικαίωμα υπέρ των δήμων. (Αιτιολογική Έκθεση Ν.4483/17)

Η διάταξη του άρθρου 12 παρ. 3 εδ. β' του από 24.9/20.10.1958 β.δ/τος, συνδυαστικώς ερμηνευόμενη με το άρθρο 102 παρ. 5 του Συντάγματος και του σκοπού που οι διατάξεις του άρθρου αυτού αποβλέπουν, δεν αντίκειται στο άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος. (ΣτΕ 1181/2014) (ΣτΕ 1409/2015)

γ) Το αντιστοιχούν, σύμφωνα με τα ανωτέρω, ποσό του δικαιώματος καταβάλλεται από τον υπόχρεο στο οικείο δημοτικό ταμείο μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από την έκδοση των παραστατικών πωλήσεων. (άρθρο 12 παρ.3γ του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 23 του Ν.4255/14 και αντικαταστάθηκε από την παρ.2 του άρθρου 63 του Ν.4483/17)


3. Καταβολή του τέλους
Το ποσό του δικαιώματος που αντιστοιχεί στη ληφθείσα ποσότητα ύδατος καταβάλλεται από τον υπόχρεο στο οικείο δημοτικό ταμείο μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από την έκδοση των παραστατικών πωλήσεων. (άρθρο 12 παρ.3 του ΒΔ 24-9/20-10-1958), όπως αντικαταστάθηκε από την παρ.2 του άρθρου 63 του Ν.4483/17)


4. Έλεγχος
Η δημοτική αρχή υποχρεούται να διεξάγει ελέγχους περί της κανονικής έκδοσης του σχετικού παραστατικού και της καταβολής του δικαιώματος. (άρθρο 12 παρ.3γ του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ.2 του άρθρου 63 του Ν.4483/17)


5. Πρόστιμα - Ανάκληση Αδειών
Σε περίπτωση μη καταβολής ή ελλιπούς ή εκπρόθεσμης καταβολής του δικαιώματος επιβάλλεται σε βάρος του υπόχρεου, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το αναλογούν δικαίωμα, προσαυξημένο με ισόποσο πρόστιμο. (άρθρο 12 παρ.3γ του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ.2 του άρθρου 63 του Ν.4483/17)

Ο παραβαίνων τις διατάξεις των περιπτώσεων α' και γ' της παραγράφου 3 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρι τριών μηνών ή χρηματικής ποινής μέχρι εκατόν χιλιάδων (100.000) δραχμών ή και με τις δύο αυτές ποινές. Σε περίπτωση τελεσίδικης καταδίκης του τυχόντος άδειας, το δημοτικό συμβούλιο δικαιούται σε ανάκληση της άδειας. (άρθρο 12 παρ.4 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)

Σε περίπτωση οποιασδήποτε παράβασης των δια της κατά την παράγραφο 2 αποφάσεως οριζομένων όρων, και εφόσον έχει βεβαιωθεί από τα όργανα του δήμου, το συμβούλιο με αιτιολογημένη απόφαση του, που ελέγχεται από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας (ήδη Αποκεντρωμένης Διοίκησης), δύναται να προβαίνει σε ανάκληση της απόφασης του αυτής. (άρθρο 12 παρ.5 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)

Όποιος, άνευ άδειας προβαίνει σε εμπορία των κατά την παράγραφο 1 υδάτων, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και σε περίπτωση υποτροπής με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών, ενώ παράλληλα του καταλογίζεται με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου σε βάρος του, του αναλογούντος δικαιώματος επί της ληφθείσης ποσότητος ύδατος μετά ισόποσου προστίμου. (άρθρο 12 παρ.6 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)



6. Βεβαίωση τέλους

[embed_object_post post_id="617018" post_title="Βεβαίωση οφειλών λόγω μη υποβολής δήλωσης (παρ. 2 άρθρο 166Α ν. 3463/06, όπως προστέθηκε από το άρθρο 39 του ν. 5027/23)"]embed_object_post[/embed_object_post]


Για περισσότερα δείτε την ενότητα
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΩΝ ΟΤΑ » ΒΕΒΑΙΩΣΗ & ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΕΣΟΔΩΝ » ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΕΣΟΔΩΝ »
Αποσβεστική προθεσμία - Παραγραφή




7. Αδεια Μεταφοράς Ύδατος
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που εκτιμώνται από το συμβούλιο και μετά από έγκριση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας (ήδη Αποκεντρωμένης Διοίκησης), δύναται να χορηγείται σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο μετά από αίτηση του και μετά την καταβολή του κατά την παράγραφο 3 δικαιώματος, άδεια μεταφοράς ποσίμου ύδατος αποκλειστικώς όμως διατιθεμένου για ύδρευση, υπό τον όρο ότι η διάθεση του, στους κατοίκους της κοινότητας θα γίνεται επί τη καταβολή τιμήματος που ορίζεται από την αρμόδια αγορανομική αρχή και απ' ευθείας εκ του βυτίου, εφόσον τηρούνται οι απαραίτητοι όροι υγιεινής, κατά βεβαίωση της αρμοδίας υγειονομικής υπηρεσίας, η οποία ανανεώνεται ανά τριάντα ημέρες, με μέριμνα του αδειούχου. (άρθρο 12 παρ.7 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)


8. Εξαγωγή Υδάτων
Στο δικαίωμα του άρθρου 12 του Β.Δ. 24-9/20-10-1958 δεν υπόκεινται τα εξαγόμενα προς κατανάλωση εκτός της Ελληνικής Επικρατείας ύδατα. Η εξαγωγή βεβαιώνεται από την αρμόδια τελωνειακή αρχή. (άρθρο 12 παρ.8 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)



ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ

Ούτε από την προσβαλλόμενη απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου ούτε από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι ο καθορισμός του ακριβούς ύψους του φόρου, έγινε ύστερα από στάθμιση ειδικών τοπικών αναγκών της εν λόγω Κοινότητας, ώστε να δύναται να ελεγχθεί εάν εκδόθηκε εντός των ορίων της νομοθετικής εξουσιοδότησης, της μεταβολής των οικονομικών συνθηκών από τη δημοσίευση του ν. 2218/1994, ενόψει της κατά 17 φορές αύξησης της τιμής καταναλωτή σε φιαλίδιο ύδατος του 0,5 λίτρου που επικαλείται ο Δήμος, μη αρκούσης, σε κάθε περίπτωση, ως μη αναγόμενης σε ειδικές τοπικές ανάγκες της τότε Κοινότητας. (ΣτΕ 1409/2015)

Το δικαίωμα εμπορίας ποσίμου ύδατος, που επιβάλλεται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 12 του από 14.9/20.10.1958 β. δ/τος, έχει το χαρακτήρα φόρου επί τωνΣυναλλαγών. Με τη διάταξη του άρθρου 12 παρ. 3 εδ. β' του από 24.9/20.10.1958 β. δ/τος, με την οποία δίδεται εξουσιοδότηση στις διοικήσεις των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, δηλαδή στα δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια αυτών για την επιβολή του επίμαχου φορολογικού βάρους στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην εμπορία ποσίμων υδάτων, καθορίζονται τα κατά το άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος ουσιώδη στοιχεία του φόρου και, ειδικότερα, το υποκείμενο (επιχειρήσεις εμπορίας ποσίμων υδάτων), το αντικείμενο του φόρου (διατιθέμενες ποσότητες ύδατος) καθώς και τα όρια, εντός των οποίων θα κινηθεί το εξουσιοδοτημένο όργανο των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης για τον καθορισμό του ακριβούς ύψους του φόρου που προβλέπεται υπέρ αυτών κατόπιν σταθμίσεως των ειδικών τοπικών αναγκών τους. Κατά συνέπεια, η διάταξη του άρθρου 12 παρ. 3 εδ. β' του από 24.9/20.10.1958 β.δ/τος, συνδυαστικώς ερμηνευόμενη με το άρθρο 102 παρ. 5 του Συντάγματος και του σκοπού που οι διατάξεις του άρθρου αυτού αποβλέπουν, δεν αντίκειται στο άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος. (ΣτΕ 1181/2014)

Το δικαίωμα εμπορίας ποσίμου ύδατος που επιβάλλεται με βάση το άρθρο 26 του Ν. 1828/1989 έχει το χαρακτήρα φόρου επί των συναλλαγών στις οποίες επιβάλλεται και ο συντελεστής καθορίζεται από τον τυπικό αυτό νόμο/ο φόρος αυτός επιτρεπτώς επιβάλλεται υπέρ των Ο.Τ.Α. σε επιχειρήσεις που ασκούν δραστηριότητα στην περιφέρειά τους, ενόψει του άρθρου 102 παρ. 6 του Συντάγματος/η επιβολή του φόρου αυτού στο ύψος που έχει καθιερωθεί δεν παραβιάζει ούτε την αρχή που καθιερώνεται με την παρ. 5 του άρθρου 4 του Συντάγματος από την άποψη της επιβολής του στο ίδιο ύψος τόσο στις επιχειχήσεις που χρησιμοποιούν νερό προερχόμενο από δημοτικές ή κοινοτικές πηγές, οι οποίες υπέκειντο, κατά προ του Ν. 1828/1989 ισχύοντα, μόνον αυτές, στο ως άνω δικαίωμα, ήδη δε, και με τις ρυθμίσεις του νόμου αυτού, υπόκεινται στο εν λόγω δικαίωμα όσο και στις επιχειρήσεις, οι οποίες αντλούν το νερό που χρησιμοποιούν από ιδιωτικές γεωτρήσεις, εξομοιούμενες ως προς το σχετικό οικονομικό βάρος με τις πρώτες, απόκειται δε στις επιχειρήσεις να κρίνουν και να αποφασίσουν αν θα χρησιμοποιούν νερό από δημοτικές ή κοινοτικές πηγές καταβάλλοντας το σχετικό τίμημα ή νερό από ιδιωτικές γεωτρήσεις αναλαμβάνοντας το κόστος είτε αγοράς του απαιτουμένου ακινήτου και κατασκευής και λειτουργίας των αναγκαίων εγκαταστάσεων είτε της αγοράς νερού από άλλους ιδιώτες/με το δεδομένα αυτά η εξομοίωση των παραπάνω δύο κατηγοριών επιχειρήσεων δεν είναι αυθαίρετη και η ως άνω ρύθμιση του Ν. 1828/1989 δεν παραβιάζει ούτε τη συνταγματική αρχή της ισότητας ούτε την κατοχυρούμενη από το άρθρο 5 του Συντάγματος αρχή της οικονομικής ελευθερίας/οι συνταγματικές αυτές αρχές δεν παραβιάζονται ούτε εκ του λόγου ότι κάποιες επιχειρήσεις, υπό το πριν του Ν. 1828/1989 καθεστώς, υπεβλήθησαν σε δαπάνες αγοράς των απαιτουμένων ακινήτων και κατασκευή των αναγκαίων εγκαταστάσεων άντλησης ύδατος/περαιτέρω, λαμβανομένου υπόψη και του άρθρου 18 παρ. 1 του Συντάγματος, η επιβολή επιβάρυνσης, ευλόγου κατά κοινή πείρα ύψους στις επιχειρήσεις που εμπορεύονται νερό αντλούμενο από ιδιωτικές γεωτρήσεις δεν αντίκειται στο άρθρο 17 του Συντάγματος... (ΣτΕ 1751/2004 Τμ.Β)

Υποδείγματα-Βήματα

Σχετικά Υποδείγματα

01.α. Απόφαση Οικονομικής Επιτροπής με την οποία εισηγείται τον καθορισμό του ποσού δικαιώματος εμπορίας πόσιμου ύδατος

01.β. Κατάθεση εναλλακτικών προτάσεων λοιπών παρατάξεων, για τον καθορισμό του ποσού δικαιώματος εμπορίας πόσιμου ύδατος, συνοδευόμενων από εισήγηση της οικονομικής υπηρεσίας του δήμου. (άρθρο 11 Ν.4623/19)

 

02. Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου για τον καθορισμό του ποσού δικαιώματος εμπορίας πόσιμου ύδατος. (άρθρο 12 παρ.3 του ΒΔ 24-9/20-10-1958, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 23 του Ν.4255/14 και αντικαταστάθηκε από το άρθρο 63 του Ν.4483/17)

03. Αποδεικτικό Δημοσίευσης και τοιχοκόλλησης
(άρθρο 66 του Β.Δ 24-9/20-10-1958)

04. Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου για τη χορήγηση άδειας για την εμπορία των υδάτων (άρθρο 12 παρ.1 του ΒΔ 24-9/20-10-1958)

 

 

[/post_tab][/post_tabs]